brue Posted November 11, 2012 Report Share Posted November 11, 2012 Да ли ће нам дати озволу да обележимо како треба 2014 почетак? [:(!] Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SIN Posted November 12, 2012 Report Share Posted November 12, 2012 Ko bi slavio pocetak rata? :O Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Litt Posted November 12, 2012 Report Share Posted November 12, 2012 Firer Quote ~~ Link to comment Share on other sites More sharing options...
SIN Posted November 12, 2012 Report Share Posted November 12, 2012 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dule_smor Posted November 12, 2012 Author Report Share Posted November 12, 2012 nista vam nije sveto:( Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
brue Posted November 13, 2012 Report Share Posted November 13, 2012 Па за разлику од неких, нама је почетак, ако се не узме буквалистички само један дан, обележио две изванредне победе над Немчугама. nista vam nije sveto:( јебене пинк генерације. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ste Posted November 30, 2012 Report Share Posted November 30, 2012 Upadam kao padobranac, ali jel moze neko da preporuci knjige iz pre i za vreme WWI perioda u Srbiji. Uglavnom o zivotu ljudi. Quote http://www.biss.rs Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dule_smor Posted November 30, 2012 Author Report Share Posted November 30, 2012 stevan jakovljevic-srpska trilogija, danko popovic-knjiga o milutinu Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
cali Posted November 30, 2012 Report Share Posted November 30, 2012 Od romantizovane istorije tu je i Vreme Smrti Branka Ćopića. A ako želiš pravu istoriju, idi na Bruov sajt. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dule_smor Posted November 30, 2012 Author Report Share Posted November 30, 2012 dobrice cosica, lapsus calami:) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PROTOZZQ Posted November 30, 2012 Report Share Posted November 30, 2012 Док сам био клинац, увек сам мешао Бранка Ћопића, Добрицу Ерића и Добрицу Ћосића. С годинама и пар прочитаних дела дотичних правим јасну разлику између њих. (: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ste Posted December 2, 2012 Report Share Posted December 2, 2012 Hvala, pogledacu. Quote http://www.biss.rs Link to comment Share on other sites More sharing options...
cali Posted December 2, 2012 Report Share Posted December 2, 2012 dobrice cosica, lapsus calami:) Pardon, uvek sam ih mešao jer znam neke Ćopiće :) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
[BMF]Psycho Posted February 18, 2013 Report Share Posted February 18, 2013 Jel ima neke knjige enciklopedije o Srbiji u vreme WW1, a da su radjene kao naucni dokumentarci, onako da je sve cisto naucno i obavestajno pisano, sa slikama, statistikama etc, bez SRBIJA DO TOKIJA!!1 i romanticnih tekstova. Recimo neki stil ko one braon knjige-enciklopedije o WW2. Quote "A forgotten virtue like honesty is worth at least twenty credits." -JC Denton Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dule_smor Posted February 18, 2013 Author Report Share Posted February 18, 2013 mozda i ima, ali meni nisu poznate, pitaj brue-a Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rowland Posted July 15, 2013 Report Share Posted July 15, 2013 (edited) PRVI SVETSKI RAT (1914-1918) part 1 Blokovska podela moćnih kapitalističkih zemalja Evrope u dva suprotstavljena tabora, različitih političkih i vojnih interesa, neminovno je vodila rat. Engleska, Francuska i Rusija, sa svojim saveznicima, obrazovale su Antantu - vojni blok čiji je osnovni cilj bio očuvanje postojećeg stanja, prvenstveno osvojenih kolonija, dok su drugu grupu činile Nemačka, Austro-Ugarska i Italija organizovane kao Centralne sile, koje su potpuno nezadovoljne svojom pozicijom na međunarodnoj sceni težile novoj kolonijalnoj podeli već podeljenog sveta. To je i bio stvarni uzrok izbijanja Prvog svetskog rata. Glavni ciljevi Nemačke bili su da osvoji engleske, francuske, belgijske i holandske kolonije, oduzme Poljsku, Ukrajinu, Belorusiju i Pribaltik od Rusije, čime bi značajno poboljšala međunarodni položaj i uspostavila dominaciju svetom. Planovi Austro-Ugarske bili su usmereni prvenstveno prema potčinjavanju Srbije i Crne Gore kao glavnih prepreka ostvarenju interesa na Balkanu, ali i očuvanju jedinstva sopstvene države jer su je sve više ugrožavali zahtevi pokorenih naroda za slobodom. Ciljevi saveznika u Antanti direktno su bili suprotstavljeni interesima Centralnih sila. Engleska je željela da sačuva i proširi svoje kolonijalno carstvo osvajanjem nemačkih kolonija, zatim Iraka i Palestine od Osmanskog carstva. Francuska je težila da povrati pokrajine Alzas i Loren, da od Nemačke otrgne industrijski bogatu Sarsku oblast, kao i da učestvuje u podeli nemačkih kolonija u Africi. Rusija je nameravala da pripoji Galiciju i Bukovinu, teritorije naseljene Ukrajnicima koje je Austro-Ugarska držala pod svojom vlašću i da suzbije uticaj Austro-Ugarske na Balkanu i uspostavi svoj, dok je od Osmanskog carstva nameravala da otrgne Bosfor i Dardanele kao i neke zemlje u Aziji. SAD su naglašavale svoju politiku nemešanja u mogući evropski sukob, ali je zbog snažnih finansijskih i trgovniskih veza sa Velikom Britanijom i Francuskom ta zemlja bila saveznik Antante. Prva decenija uoči svetskog rata obilježena je ozbiljnim političkim krizama među velikim evropskim silama. Uprkos povremenom popuštanju napetosti i diplomatskim rešavanjima sporova, postojala je jasna opasnost od izbijanja rata. Prva marokanska kriza 1905. godine, druga 1911. dovele su Francusku i Nemačku na ivicu sukoba, austrougarska aneksija Bosne i Hercegovine 1908. godine, Balkanski ratovi i podela osmanskih teritorija između balkanskih država, samo su najozbiljniji u nizu događaja na međunarodnoj političkoj sceni koji su ugrozili ioanko slabu ravnotežu među velikim silama. Nezadovoljne kolonijama koje poseduju, Centralne sile (posebno Nemačka i Austro-Ugarska) zahtevale su novu teritorijalnu podelu sveta. Taj zahtev, koji je naišao na otpor Engleske i Francuske, smatra se uzrokom izbijanja Prvog svetskog rata. Zbog suprotstavljenih interesa napetost između velikih kolonijalnih sila Evrope neprestano je rasla i samo se očekivao događaj koji će poslužiti kao opravdanje za početak rata. Povod za izbijanje Prvog svetskog rata bio je atentat u Sarajevu na austrougarskog prestolonaslednika Franca Ferdinanda koji je izvršio Gavrilo Princip. Povod za neposredno izbijanje Prvog svetskog rata bio je atentat na austrougarskog prestolonaslednika, nadvojvodu Franca Ferdinanda, koji je 28. juna 1914. godine izvršio Gavrilo Princip u Sarajevu. Atentator je bio pripadnik revolucionarne organizacije Mlada Bosna, međutim Austrija je smatrala da glavne inspiratore atentata treba tražiti u Srbiji. Bečki dvor je optužio srpsku vladu za organizaciju prestolonaslednikovog ubistva i uputio je na njenu adresu ultimatum sa zahtevima od kojih su mnogi bili neprihvatljivi i ponižavajući. Iako oslabljena vojno i ekonomski posle balkanskih ratova i nemoćna da vodi rat protiv Austro-Ugarske, Srbija nije mogla prihvatiti zahtev da austrijski policijski i sudski organi dođu u Srbiju i vrše istragu u vezi s atentatom. Odbijanje austrijskog ultimatuma prvo je izazvalo prekidanje diplomatskih odnosa Srbije i Austro-Ugarske, a potom i dovelo do objave rata 28. jula 1914. godine. Postepenim ulaskom drugih zemalja u nastali oružani sukob Srbije i Austro-Ugarske došlo je do izbijanja rata svetskih razmera. Italija je na početku izabrala neutralnost, međutim zbog obećanja Antante da će pomoći njeno teritorijalno proširenje u Africi, kao i osvajanje oblasti u Dalmaciji, koje su bile pod vlašću Austro-Ugarske, ona kasnije ulazi u rat protiv Centralnih sila. Edited July 16, 2013 by Rowland 2 Quote Live and let die Link to comment Share on other sites More sharing options...
uroshinho Posted July 16, 2013 Report Share Posted July 16, 2013 свака част ровланде и дуле. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rowland Posted July 16, 2013 Report Share Posted July 16, 2013 (edited) PRVI SVETSKI RAT (1914-1918) part 2 Odmah posle napada Austro-Ugarske na Srbiju i otvaranja Balkanskog fronta počele su borbe na Zapadnom frontu koji je stvoren namerom nemačke armije da brzim dejstvom razbije francuske i engleske trupe i prisile ih na kapitulaciju. Zajedničke snage Nemačke i Austro-Ugarske na Istočnom frontu započele su borbu protiv Rusije. Englezi i Francuzi su 1915. godine pokušali da osvoje Bosfor i Dardanele kako bi izbacili Osmansko carstvo iz rata, međutim kako ovaj napad nije uspio, sile Antante su u Grčkoj otvorili novi - Solunski front. Sve zaraćene strane su na početku rata očekivale da će sukob biti kratkotrajan i da će se okončati munjevitim vojnim akcijama. Nije bilo tako: umesto ofanzivnih bitaka i brzog napredovanja armija, rat je postao dugotrajno iscrpljivanje u rovovima, koje je svakodnevno odnosilo brojne ljudske žrtve. Ubrzan razvoj vojne industrije i primena sasvim novih tipova oružja izmenila je dotadašnji način ratovanja. Mašinske puške (engleski mitraljez vikers) i brzometni top onemogućavali su ofanzivu pešadije, prisiljavajući je da ostane ukopana u rovovima. Novinu u naoružanju koje je upotrebljavano u Prvom svetskom ratu predstavljali su tenkovi. Za potrebe mornaričkog ratovanja korišćene su podmornice, naoružane torpedima i one su bile velika opasnost prvenstveno za trgovačke brodove neprijatelja. Nemačka armija u Prvom svetskom ratu upotrebljavala je otrovne gasove i time kršila sva do tada priznata pravila ratovanja. Na balkanskom ratištu Austro-Ugarska je 1914. godine doživela od Srbije dva velika poraza: na Ceru i Kolubari, i to su prve izgubljene bitke Centralnih sila u ratu. Zbog neuspeha austrougarski general Potjorek je smenjen, a na njegovo mesto došao je nemački general Makenzen koji je združenom nemačkom i austrougarskom armijom izvršio napad na Srbiju i prinudio srpsku vojsku na povlačenje. Na Zapadnom frontu 1914. godine Nemci su preko osvojene Belgije izvršili ofanzivu na Francusku. Zaustavile su ih engleske i francuske trupe. Početkom rata vojska carske Rusije suočila se na svojim granicama sa dva neprijatelja - Nemačkom i Austro-Ugarskom. Zbog razlike u opremljenosti i pokretljivosti trupa ruska vojska je od Nemaca doživela poraz kod Tanenberga, dok je pobedila austrougarsku armiju u Galiciji. Austro-Ugarskoj i Nemačkoj uspelo je da na svoju stranu pridobiju Osmansko carstvo i Bugarsku. Time je Centralnim silama omogućeno da drže pod svojom kontrolom morske tjesnace, a posle uspešne odbrambene bitke za Galipolje (1915), sprečile su mornaricu Antante da doprema Rusiji inudstrijske proizvode i vojni materijal. Iste godine Italija ulazi u rat na strani Antante i vodi borbe protiv Austro-Ugarske. Najžešće bitke u Prvom svetskom ratu odigrale su se 1916. godine na Zapadnom frontu. Od njih je najznačajnija bitka kod Verdena. Trajala je deset meseci i predstavljala je primer dugotrajnog iscrpljivanja protivničkih armija od kojih nijedna nije uspela na kraju da ostvari pobedu. Ratovanje na Istoku obilježeno je ofanzivom ruskog generala Brusilova, ali se posle početnih uspeha i ta linija fronta stabilizovala. Rumunija se pridružuje silama Antante 1916. godine, ali već u prvim borbama doživljava neuspeh. Zbog boljševičke revolucije Rusija je prinuđena da napusti dalje angažovanje u ratu. Ulaskom SAD u rat 1917. godine sile Antante stekle su ogromnu prednost u ljudstvu i vojnom materijalu, što je i odredilo dalji tok rata. Te godine i Grčka je ušla u rat, a Solunski front, posle pobeda srpske vojske na Kajmakčalanu i oslobođenja Bitolja 1916. godine, postaje ponovo aktivan i opasan za Centralne sile. Vojna premoć sila Antante bila je sve veća, dok su Centralne sile trpele poraze doživljavale industrijski kolaps. Prvi svetski rat završen je 1918. godine kapitulacijom Nemačke i Austro-Ugarske. PRVI SVETSKI RAT part 3 SAD su na početku rata bile neutralne. Rat koji se vodio daleko od njene teritorije i u kojem nisu učestvovali njeni građani, nije izazivao veće interesovanje. Prekomorska trgovina sa Francuskom i Velikom Britanijom povećala se tokom rata skoro četiri puta, a zaduženost saveznika u bankama SAD bila je velika. Ali, dva događaja su bitno uticala da se SAD odrekne svoje neutralnosti i uđe u rat kako bi se borila na strani sila Antante. Nemačka je, da bi sprečila američko dopremanje vojnog materijala i životnih namirnica saveznicima, proglasila neograničeno podmorničko ratovanje protiv trgovačkih brodova SAD koji su potapani bez upozorenja, što je izazivalo velike ljudske gubitke među mornarima. Pokušaj Nemačke da sklopi savez sa Meksikom protiv SAD, uz obećanje teritorijalnog proširenja na račun američkih država, izazvala je pravu buru nezadovoljstva i SAD aprila 1917. godine ulaze u rat. Posle skoro tri godine iscrpljujućeg ratovanja privrede evropskih država bile su pred potpunim kolapsom. Sva industrijska proizvodnja bila je stavljena u službu ratnih ciljeva, a ravnoteža na bojištima nije ukazivala da će se rat skoro završiti. Beznadežna situacija se promenila ulaskom SAD u rat. Američka vojska u tom trenutku nije bila ništa spremnija za moderno ratovanje od bilo koje druge evropske armije, ali su SAD svojim industrijskim potencijalima, proizvodnom snagom i ljudstvom presudile u korist Antante. Njena vojna industrija veoma brzo je gradila razarače i svu za rat potrebnu tehniku, a kao zemlja koja je proizvodila više od polovine svetskog izvoza hrane, bila je ozbiljan oslonac ratnim naporima saveznika. Američki vojnici, sveži, samopouzdani, dobro opremljeni i uhranjeni, predstavljali su onu vojnu snagu koja će nadomestiti kolaps Rusije i njen izlazak iz rata, a saveznicima u Evropi olakšati situaciju na frontovima. Nakon kapitulacije Centralnih sila (Bugarska krajem septembra, Osmansko carstvo u oktobru, a Austro-Ugarska i Nemačka u novembru 1918. godine) oružane sukobe zamenili su diplomatski pregovori. Pobednici u ratu želeli su da mirovnim ugovorima potvrde uspehe svojih armija, prošire svoje teritorije na račun poraženih država i nametnu im obavezu isplaćivanja velike ratne odštete. Pariska mirovna konferencija trajala je od januara 1919. do januara 1920. godine. Za razliku od sličnih skupova iz prošlosti, Pariska konferencija nije bila sastanak pobednika i poraženih na kome bi se zajednički dogovorili o uslovima mira, već je to bila konferencija na kojoj su se pobednici međusobno dogovorili o uslovima koje će nametnuti poraženom neprijatelju. Brojne detalje mirovnog sporazuma razrađivalo je više od pedeset komisija, koje su održale preko 1.600 sastanaka. Međutim, iako su u radu konferencije učestvovali predstavnici većine evropskih država, glavne odluke donosili su Vudro Vilson, Dejvid Lojd Džordž, Žorž Klemanso i Vitorio Emanuel Orlando, odnosno predsednici SAD, Velike Britanije, Francuske i Italije. Konferencija u dvorcu Versaj kraj Pariza je trajala od januara do juna 1919. i na njoj su utvrđene i potpisane odredbe mirovnog ugovora između Nemačke i sila Antante. Nemačka je bila primorana da potpiše klauzulu o krivici za izbijanje rata, da značajno smanji svoju armiju i ograniči razvoj vojne industrije, da prihvati isplaćivanje ratnih reparacija i vrati Francuskoj pokrajine Alzas i Loren i morala se odreći svojih kolonija, a sličnu sudbinu doživeli su i njeni saveznici. Posle Prvog svetskog rata sa istorijske pozornice nestala su četiri carstva: nemačko, austrougarsko, osmansko i rusko. Na političkoj karti Evrope pojavile su se nove države: Čehoslovačka, Poljska, Finska, Letonija, Litvanija, Estonija, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca. U istoriji ratovanja Prvi svetski rat predstavljao je katastrofu do tada neviđenih razmera. Gubici u ljudstvu i ekonomska šteta načinjeni tokom četiri i po godine rata bili su ogromni. U njemu je učestvovalo blizu 70.000.000 ljudi pod oružjem, od toga je oko 8.000.000 poginulo u borbi, oko 7.000.000 trajno je onesposobljeno, a 15.000.000 bilo je ranjeno. U samoj Evropi, bez Rusije, bilo je oko pet miliona civilnih žrtava koje su stradale u vojnom sukobu ili ratom izazvanim razlozima kao što su razne smrtonosne bolesti, glad i beda. Broj žrtava u Rusiji, uvećan teškim gubicima u građanskom ratu, bio je mnogo veći. Iako su mirovnim sporazumom okončane velike bitke, borbe i masakri događali su se na graničnim područjima Evrope, prvenstveno u istočnoj Evropi, Jermeniji i Poljskoj. Nijedan od ratom zahvaćenih regiona nije izbegao epidemiju gripa 1918/19. godine, koja je odnela dodatne milione žrtava. Materijalna razaranja u ratu su, takođe, bila ogromna: stotine hiljada kuća je uništeno, imanja popaljena, putevi, železnice i telegrafi dignuti u vazduh, stoka pobijena, šume uništene, neeksplodirane granate i mine činili su zemljište nepovoljnim za poljoprivredu. Kada se tome dodaju gubici u brodskoj tonaži, posredni i neposredni troškovi mobilizacije, onesposobljena industrija i poljoprivreda - dobija se jasnija predstava o razmerama rata. Edited July 17, 2013 by Rowland 1 Quote Live and let die Link to comment Share on other sites More sharing options...
prota_ Posted July 23, 2013 Report Share Posted July 23, 2013 na današnji dan je srbiji poslat ultimatum 1914. evo ga taj ultimatum, na engleskom : http://wwi.lib.byu.edu/index.php/The_Austro-Hungarian_Ultimatum_to_Serbia_%28English_Translation%29 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alfa Posted July 28, 2013 Report Share Posted July 28, 2013 сетио сам се да постоји и овај топик, па ае нека стоје ове слике и овде!Србија у Великом рату (ретке фотографије)Поглед са Калемегдана на ушће Саве у Дунав (1914.)Војвода Радомир Путник (1914.)Српски и британски војници у рововимаБеоград након артиљеријских салви (1915.)Београд након артиљеријских салви (1915.)Напуштени ров српске војске (1915.)Тренуци предаха (1915.)Краљ Петар I Карађорђевић (1916.)Окупирана Србија – немачки цар Вилхелм II, бугарски краљ Фердинанд I и генерал Аугуст фон Макензен 5. јануара 1916. у НишуБугарски краљ Фердинанд I и немачки цар Вилхелм II 5. јануара 1916. године у НишуАлбанска голгота Quote Um caruje, Dundo Maroje! click me Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dule_smor Posted July 28, 2013 Author Report Share Posted July 28, 2013 topic car, gde sam bese stao sa pisanjem...znam da sam domacu ww1 kampanju pokrio celu, od stranih sam samo bitku kot jitlanda opisivao...jbga, nemam zivaca ni vremena:( Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dule_smor Posted July 30, 2013 Author Report Share Posted July 30, 2013 http://www.blic.rs/Kultura/Vesti/396039/Poslednji-cuvar-srpskog-groblja Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Posted July 30, 2013 Report Share Posted July 30, 2013 svi znamo ovog čiču :) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Dule_smor Posted September 6, 2013 Author Report Share Posted September 6, 2013 http://www.novosti.rs/vesti/naslovna/drustvo/aktuelno.290.html:451827-Momcilo-Gavric---najmladji-vojnik-Prvog-svetskog-rata#.UiX67sUerZI.facebook Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sting Posted September 6, 2013 Report Share Posted September 6, 2013 Drugovi bio sam na Zebrnjaku danas, postavljam slike sutra ako Bog da . Ono mesto je svetinja. 1 Quote We must all fear evil men. But there is another kind of evil which we must fear most and that is the indifference of good men ! Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.